emoties

Ga zitten bij het vuur van je emoties

Stel je voor: een gezellig dorp, waar het vuur knappert en iedereen samenkomt. Er heerst warmte, verbondenheid, een perfecte avond. Maar dan, plotseling: een geluid. Oren spitsen zich, ogen zoeken de bron. De sfeer slaat om van ontspanning naar alertheid.

“Er zijn rovers in de buurt!” roept iemand. Paniek. De mensen vluchten naar het grootste huis, barricaderen ramen en deuren. “Niets zal hier binnenkomen!” Maar de angst blijft. Weken gaan voorbij, opgesloten, afgesloten van de buitenwereld.

Toch, daar bij het vuur, blijft één jongeman zitten. Nieuwsgierig. Wat zouden deze rovers eigenlijk willen? Tot ieders verbazing nodigt hij ze uit om plaats te nemen aan het vuur. De rovers aarzelen, maar gaan zitten. Ze blijken geen bedreiging te zijn, maar boodschappers met een verhaal. Spannend, confronterend, maar ook verhelderend.

En wat gebeurt er? De spanning ebt weg. De rovers worden geen vijanden, maar onderdeel van het samenzijn. De jongeman voelt opnieuw de warmte van het vuur, samen met deze onverwachte gasten.

De anderen? Zij blijven in het huis, gevangen in hun angst. Ze missen het gesprek, de boodschap, de rust die ontstaat wanneer je niet meer wegloopt.

Hoe ga jij om met jouw emoties?

Als je wegloopt van je gevoelens, blijven ze je achtervolgen. Ze kloppen aan, soms luid, soms zacht. Maar wat als je ze niet wegduwt, maar verwelkomt? Wat als je ze uitnodigt om bij je vuur te zitten?

Het kan spannend zijn om een emotie recht aan te kijken. Verdriet, boosheid, angst: ze kunnen ongemakkelijk voelen. Maar ze dragen iets met zich mee. Een boodschap. Een inzicht.

Durf te luisteren. Durf te voelen. Laat je niet opsluiten in een huis van weerstand. Ga bij je vuur zitten. Nodig alles wat je voelt uit om naast je plaats te nemen. En ontdek hoe zelfs de meest rauwe emoties, wanneer ze mogen zijn, rust brengen.

Welke emotie mag vandaag naast jou aan het vuur zitten?